თბილისში, სტანდარტული ტიპის ძველ კორპუსებში, თითქმის ყოველთვის იყო და არის ვიწრო სივრცის პრობლემა და ეს დისკომფორტი ყველაზე მეტად სამზარეულოში იგრძნობა. ფართის გაზრდა კი ხშირად ფიზიკურად შეუძლებელია. იშვიათ შემთხვევაში სივრცე შეიძლება ოდნავ გააფართოვოთ აივნის ან სხვა ოთახის ხარჯზე, მაგრამ უმეტეს შემთხვევაში უნდა შეეგუოთ იმას რაც არის და იფიქროთ გამოსავალზე. სიტუაციის გაუმჯობესება ყოველთვის შესაძლებელია და ეს თავისუფლად შეგიძლიათ მოახერხოთ ე. წ. „დიზაინერული ხრიკების“ დახმარებით და შესაბამისი ინტერიერის დიზაინის შერჩევით ვიწრო ტიპის სამზარეულო აქციოთ სრულფასოვან და მოხერხებულ სივრცედ.
ვიწრო სამზარეულოსთვის დიზაინის შერჩევა ნამდვილი გამოწვევაა, არა მხოლოდ დიზაინერებისთვის, არამედ ხელოსნებისთვისაც, რომლებმაც დიზაინი რეალობად უნდა აქციონ. მართალია, ბინის მფლობელებს რთული ამოცანის გადაჭრა ხვდათ წილად, მაგრამ სანერვიულო აქ ნამდვილად არაფერია, რადგან ამ ტიპის უამრავი განხორციელებული პროექტის არსებობა ამტკიცებს, რომ ეგრეთ წოდებული „დერეფნის ტიპის ოთახის“ გარდაქმნა კომფორტულ და სრულფასოვან სამზარეულო ზონად სავსებით რეალურია.
გამორჩეული მახასიათებლები
ვიწრო სამზარეულო არ ნიშნავს პატარა ფართის სამზარეულოს, ის შეიძლება მოცულობით საკმაოდ დიდიც იყოს. სამზარეულო ვიწროდ ითვლება როცა, ოთახის სიგრძე ორჯერ ან მეტჯერ აღემატება მის სიგანეს და ვიზუალურად დერეფანს უფრო წააგავს, ვიდრე სტანდარტულ საცხოვრებელ ოთახს. სამზარეულო რომ ვიწროდ ჩაითვალოს, ამისთვის არ არსებობს რამე სტანდარტული მეტრაჟი, მაგ: ვიწრო სამზარეულოდ ითვლება ფართი, სადაც ძლივს მოთავსდება მინიატურული ზომის სამზარეულოს ავეჯი და ისეთი ფართიც სადაც გარნიტურთან ერთად სრულფასოვანი სასადილო მაგიდა და სხვა აქსესუარებიც თავისუფლად ეტევა. ფართი რომ გავხადოთ სრულფასოვანი ექსპლოატაციისთვის მთავარია მისი სწორად აღჭურვა. მოთხოვნების ჩამონათვალი კი არც თუ მცირეა, რასაც ამ ტიპის სამზარეულო უყენებს დიზაინის პროექტს.
1. პირველ რიგში, აუცილებელია პროპორციების დაბალანსება, კედლების ვიზუალურად გაფართოება, შეძლებისდაგვარად ჭერის ამაღლება, რაც მეტი ფართის ასოციაციას გამოიწვევს.
2. სამზარეულოს დაპროექტება ისე, რომ აქცენტირება მოხდეს მის მთავარ ფუნქციაზე - იყოს მაქსიმალურად კომფორტული საკვების მომზადებისთვის, ყურადღება მიექცეს პროცესების ერგონომიკას.
3. როცა ფართი ასეთი სპეციფიკურია, ესთეტიკური მხარე წამყვან პოზიციას იკავებს. მხოლოდ კომპლექსურ მიდგომას შეუძლია დააკმაყოფილოს ყველა კრიტერიუმი. მომგებიანია, როცა ყველა წვრილმანი წინასწარააა გააზრებული და ავეჯის და ტექნიკის არჩევნი ხდება წინასწარი გათვლების მიხედვით.
ფერთა შეთანხმება და დასაშვები კომბინაციები
ვიწრო სამზარეულოსთვის ფერების შერჩევა განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანი პროცესია, რადგან ფერების სწორი კომბინაციის შედეგად შესაძლებელია ვიწრო სამზარეულო ვიზუალურად უფრო ფართო გამოჩნდეს. რაც უფრო მოკრძალებულია სამზარეულოს ზომები, მით უფრო ფრთხილად უნდა მოეკიდოთ შუქ-ჩრდილების მონაცვლეობას. სამზარეულო უგემოვნოდ აჭრელებული რომ არ გამოვიდეს, სჯობს თავი აარიდოთ კონტრასტებს. გამოცდილი დიზაინერები რეკომენდაციას არ იძლევიან შავ - თეთრის კომბინაციის, ეგრეთ წოდებული „ჭადრაკის“ დიზაინის გამოყენებაზე. თუნდაც იმიტომ, რომ ის უკვე ბანალური და მოძველბულია. თვალისთვის გამოკვეთილად შესამჩნევი ელემენტები სჯობს განათავსოთ ვიწრო კედელთან, თუმცა, ხანდახან, აქცენტის გაკეთება დასაშვებია ცენტრთან, იმ შემთხვევაში, როცა სივრცის ზონირებაა საჭირო.
აქრომატული ფერების კომბინაცია მოგრძო სამზარეულოს ელეგანტურ იერს ანიჭებს. ერთფეროვნების თავიდან ასაცილებლად შეგიძლიათ გააფორმოთ ფერადი ჭურჭლით და დეკორით. ისეთი ცივი ფერები, როგორიცაა ნათელი ნაცრისფერი, მკრთალი ცისფერი, ბაცი ლავანდა, კრემისფერი და მქრქალი ვერცხლისფერი ადვილად კომბინირდება ერთმანეთში, მაგრამ დასაშვებია მხოლოდ ორი, მაქსიმუმ სამი ფერის კომბინაცია ერთ სივრცეში.